De taak bepaalt
want
wat ben ik waard
zolang de klus niet is geklaard
Daarom sta ik paraat en
dien de groep met daden
Dus ik doe en doe en doe en doe
Schijnbaar zonder grenzen
als ik die überhaupt ken en
Daarin schuilt het gevaar:
Er dient zich altijd iets nieuws aan
wat moet worden gedaan
Als ik dingen goed doe, doe ik ertoe
Alles minder dan
het onderste uit de kan -halen
is falen
Dus ik blijf gaan en gaan en gaan en gaan
Sta altijd aan
want wie ben ik nog
wanneer ik even stil blijf staan
Bang dat ik in de groep onder ga
of juist benauwd
om er volledig tussen te staan
Welke plek is de mijne en welke van hen
wanneer ik even niks doe
maar enkel ben
Het is alsof
wanneer je mij een taak opdraagt
ik in dienstbaarheid vervaag
Sta eens stil bij de vraag:
“Voor wie werk ik zo hard?
Welke stemmen in mijn hoofd
die ik veel te lang heb geloofd
heb ik met mijzelf verward?”
Dat is een nieuwe start
En zo leer ik
steeds meer en meer en meer en meer
Ik ben niet enkel een do-er
Ik ben tevens een voeler
want ook als ik achterover leun en ontspan
als ik niks doe -dan
ben ik genoeg MAN
Geschreven door:
Dit gedicht is geschreven en voorgedragen door Gideon Borman, tijdens het Mannenkracht Festival 2023. Gideon was een van onze vrijwilligers, en schreef ter plekke een eerbetoon aan alle Crew-leden. Of eigenlijk, aan elke ‘hard werkende man’.
