HOE VIER JE PASEN?
door Jeroen
Het is Pasen. Deze dagen vieren we dat Jezus zich opofferde voor onze zonden – en daarna verrees als een puurdere vorm van zichzelf. Met het bloederige verhaal heb ik niks. Waar ik wel wat mee heb, is het besef dat we soms iets moeten offeren om onszelf trouw te zijn.
Ik werd ermee geconfronteerd in het Verzetsmuseum in Amsterdam. Ik was daar met Koan, mijn zoon van 7, op een vrije woensdagmiddag. Hij vond alle wapens, soldaten en hakenkruizen spectaculair; ik het volgende tekstje:
Daar stond ik, met mijn zoon naast me, die me vragend aankeek. “Waarom huil je papa?”
Wat offerde ik nou helemaal voor zijn geluk? Paar uurtjes nachtrust, wat vroeger stoppen met werken om hem uit school te halen. Maar niks essentieels.
Of toch wel? Ik hoefde -godzijdank- niet te kiezen of ik mijn leven zou geven voor mijn waarheid. Maar ik realiseer me wel dat er een jongen naast me opgroeit, die ziet en hoort wat ik doe. Die ik begeleid naar een stevig en liefdevol eigen leven, net als de mannen in onze trainingen. Reken maar dat ik daar van alles voor laat.
Dus: Hoe vier je Pasen?
Toch even terug naar Jezus. Als ik het verhaal niet letterlijk maar figuurlijk neem, dan lees ik dat je bereid moet zijn je oude leven af te leggen om een nieuwe stap te maken. Ja, daar kan ik iets mee. Dat heb ik al wel een paar keer gedaan, in de afgelopen 49 jaar.
Het leven wordt puurder met elke schil die ik afleg. Elke oude muur die ik ooit opbouwde, elk harnas wat ik aantrok, elke strijdbijl die ik smeedde.
Elke keer een offer. Me naakt voelen zonder het oude beschermingsmechanisme. Even in die tussentijd uithangen, waarin het oude niet meer werkt, en ik het nieuwe nog aan het uitvinden ben.
Alle kracht die ik niet langer in het oude steek, komt ten goede aan mijn nieuwe geluk, liefde en passie: bijdragen aan een wereld vol stevige en liefdevolle mannen, waar mijn zoon er een van is.
Wat heb jij af te leggen om nog meer trouw te zijn aan jezelf?
Ook al denk je dat je er door zult ‘sterven’?
(Want zo kan het echt voelen, als je iets loslaat waar je jaren in hebt geïnvesteerd).
Achter je offer ligt een grotere versie van jezelf op je te wachten, met meer liefde en geluk.
Durf je?
Hug,
Jeroen
